By admin
Futbol uniwersytecki jest nieprzewidywalny i zachwycający, dlatego żyjemy tym, co dzieje się w soboty. Trzecia sobota października nie zawiodła, począwszy od upadku słupków w Knoxville, po zwycięstwo w Austin i wszystko pomiędzy.
W każdą niedzielę będę publikować moje najciekawsze wnioski z weekendu futbolu uniwersyteckiego. Będę podkreślać najciekawsze historie, śledzić zawodników College Football Playoff i szczególnie wyróżniać występy indywidualne i zespołowe, które zasługują na uwagę.
Oto moje najważniejsze wnioski z tygodnia 8:
1. W tym roku może nie być elitarnej drużyny w futbolu uniwersyteckim.
Na pewno nie chciałbym być numerem 1 w kraju. Wydaje się to trochę przekleństwem, ale jest także symbolem wywróconego do góry nogami sezonu. Nie jestem pewien, czy którakolwiek drużyna jest o głowę lepsza od pozostałych, kiedy tak siedzimy i przyglądamy się krajobrazowi futbolu uniwersyteckiego pod koniec października. Oregon jest niepokonany, ale przez kilka pierwszych tygodni sezonu wyglądał na niepewnego. Obrona stanu Ohio miała trudności z przegraną z Ducks. Teksas ujawnił się w ofensywie przeciwko Gruzji – drużynie, która została pokonana przez niezbyt dobrą drużynę z Alabamy. Penn State nie zostało przetestowane i może nie mieć ataku ani obrony na poziomie mistrzowskim. Czołówka tej dyscypliny wydaje się bliżej dolnej granicy czołowej 25-tki niż miało to miejsce w ostatnich latach, co jest zarówno nieco mylące dla tych z nas, którzy próbują analizować futbol uniwersytecki, jak i ekscytujące, ponieważ naprawdę wygląda na to, że portal i NIL nieco rozdzielili bogactwo.
2. Gruzja jest twarda w defensywie.
Oto buldogi, które według nas zobaczymy w tym roku — przynajmniej po defensywnej stronie piłki. Od początku meczu przeciwko Teksasowi byli fizyczni i skupieni, czego dowodem była pierwsza połowa z zaledwie 38 jardami ataku Longhorns (i zmianą rozgrywającego). Georgia miała siedem worków, trzy wymuszone fumble i przechwyt w absolutnie dominującej grze w defensywie. Zobaczenie i zrobienie tego wszystkiego było niezwykle istotne, ponieważ Carsona Becka nie rozegrał zbyt dobrego meczu na pozycji rozgrywającego. Wykonał zaledwie 56 procent podań na 175 jardów i trzy typy. Beck mógł być czynnikiem ograniczającym rozwój tej drużyny, ale nie kosztowało to „Dawgs” najważniejszego jak dotąd meczu sezonu.
3. Jak Teksas zamierza w przyszłości poradzić sobie ze swoim pokojem rozgrywającego?
Jak tylko Steve’a Sarkisiana podporządkowane Archa Manninga do meczu pod koniec drugiej kwarty, pomyślałem, że niezależnie od tego, co się stanie, będzie musiał trzymać się Manninga. A potem Manning wyglądał jak jeleń w świetle reflektorów i Sarkisian wrócił do rzeczywistości Quinna Ewersa w drugiej połowie. Ogólnie rzecz biorąc, Ewers nie spisał się dobrze, a atak z Teksasu został zdemaskowany jako jednostka, która odniosła poprzednie sukcesy w starciu z niezbyt elitarną obroną. Później Sarkisian powiedział, że Ewers wydawał się niespokojny i chciał dać swojemu QB1 szansę na przegrupowanie się, grając na swoim słynnym rezerwowym. Powiedział, że Ewers jest jego początkowym rozgrywającym, który ma zamiar pójść do przodu, ale będę ciekawy, jak to się potoczy. Czy Ewers ogląda się przez ramię za każdym razem, gdy popełni błąd na treningu? Albo jeśli rzuci kilof w grze? Czy Manning się denerwuje? Tydzień temu powiedziałem, że według mnie sytuacja rozgrywającego w Teksasie jest najbardziej godna pozazdroszczenia w kraju, a teraz myślę, że jest chyba najbardziej niechlujna.
4. Indiana może z powodzeniem zakwalifikować się do play-offów College Football.
Nie, naprawdę, może. Mówiono o napiętym grafiku drużyny Hoosiers na sobotę, ale jeśli przyjrzałeś się sposobowi, w jaki pokonali Nebraskę – która szczyci się jedną z najlepszych defensyw w kraju – nie mogłeś wyjść z tego meczu bez skupienia się na tym, co się wydarzyło. Curta Cignettiego buduje. To dobra drużyna piłkarska, a nie przypadek. Hoosiers nie stracili ani jednej bramki w tym sezonie i jasne jest, że kiedy w sobotę wychodzą na boisko, wierzą, że mogą i powinni wygrać mecz. Są dobrze wytrenowani, skuteczni w ofensywie i solidnie grający w defensywie. Naprawdę fajnie jest widzieć, jak Bloomington ożywia się dla swojej drużyny piłkarskiej i że ta drużyna piłkarska nagradza entuzjazm fanów 49-punktowym zwycięstwem nad Nebraską, która ma największy margines zwycięstwa w historii Indiany nad konferencją przeciwnik.
A jeśli spojrzysz na pozostały terminarz Hoosiers, istnieje bardzo duża szansa, że będą faworyzowani we wszystkich meczach z wyjątkiem jednego (stan Ohio). Indiana nie tylko ma wielką szansę na wygranie 10 meczów w jednym sezonie po raz pierwszy w historii programu, ale ta drużyna ma jasną drogę do meczu o mistrzostwo Wielkiej Dziesiątki, a być może także do Playoffu. Musimy zobaczyć, jak poważna Kurtisa Rourke’akontuzja kciuka jest, ale jeśli Cignetti powiedział, że jest „optymistą” co do dalszego rozwoju sytuacji, my też powinniśmy się z tym cieszyć.
5. Alabama może równie dobrze przegapić rozgrywki College Football Playoff.
To był szybki upadek z łask Kalen DeBoer, który prawdopodobnie nie miał zbyt wiele łaski ze strony fanów z Alabamy. Fani Tide oczekują doskonałości i otrzymują przebudowę. To pierwszy raz od 2007 roku, kiedy Alabama przegrała dwa mecze przed listopadem. Nick Sabanpierwszy sezon w Tuscaloosa. Nie tak miała wyglądać era po Sabanie. Obrona nie powinna rezygnować z ważnych zagrań. Jalena Milroe nie powinien rzucać złymi typami. Nie chodzi tylko o to, że Alabama nie zdaje egzaminu na wzrok w zakresie WPRyb. Chodzi o to, że Tide mają już na koncie dwie porażki i ciężką walkę o awans do meczu o mistrzostwo SEC… i są zespołem, który z łatwością mógłby przegrać z Missouri, LSU, a nawet Auburn w Iron Bowl. Myślę, że nigdy nie będziemy mogli oficjalnie wykluczyć z wyścigu CFP zespołu, który poniósł dwie porażki, ponieważ nie wiemy, jaki będzie próg dla dużej oferty w pierwszym roku drabinki składającej się z 12 drużyn. Jednak ten zespół nie daje mi powodów, by wierzyć, że Alabama może grać na tyle dobrze, aby zrobić wszystko, co niezbędne, aby dostać się do gry o tytuł SEC (i do potencjalnego automatycznego złożenia oferty), chociaż Tide również potrzebowałby pomocy.
6. Notre Dame wyprostowała swój statek.
The Fighting Irish wygrali już pięć meczów z rzędu, a porażka z Północnym Illinois jest już tylko odległym wspomnieniem. Powiedziałem to wtedy, ale warto to powtórzyć: 12-zespołowa CFP nie jest utworzona tak, aby wykluczać drużynę Notre Dame, która przegra jedną porażkę. Nie ma znaczenia, czy jest to dobra, czy zła strata. Po prostu liczy się zwycięstwo Irlandczyków, a w tym sezonie pomaga fakt, że zarówno armia, jak i marynarka wojenna są obecnie w rankingach i obie niepokonane. Mimo że rozgrywający Rileya Leonarda być może zawsze stanowi większe zagrożenie dla biegacza, Notre Dame wymyśliła, że atak przechodzący jest więcej niż przydatny. W każdym z dwóch ostatnich meczów Irlandczyka Leonard rzucał na ponad 200 jardów i nieprzypadkowo w obu przypadkach ta drużyna była w stanie odskoczyć słabszemu przeciwnikowi. W przyszły weekend Marynarka Wojenna będzie trudnym testem, ale przez cały sezon czuję się tak dobrze, jeśli chodzi o Notre Dame.
QB Leonard biegnie po 2 niszczyciele czołgów, a Notre Dame nr 12 opiera się na mocnej obronie, aby pokonać Georgia Tech 31-13
Riley Leonard wzmocnił nadzieje drużyny Notre Dame nr 12 na play-offy, rzucając się na dwa przyłożenia, a obrona Fighting Irish dominowała po powolnym początku w sobotnim zwycięstwie 31-13 nad Georgia Tech.
7. Jedynymi niepokonanymi w rozgrywkach konferencyjnych drużynami SEC są… LSU oraz Texas &M.
Tak jak wszyscy przewidywaliśmy! Te dwie drużyny spotkają się w przyszłym tygodniu, więc jedna z nich pozostanie niepokonana aż do listopada – co jest dość szalone, biorąc pod uwagę, jak wielu z nas skreśliło je na straty po głośnych porażkach w pierwszym tygodniu. Trzeba było dwóch wbrew logice powrotów (z Karoliną Południową i Ole Miss), aby LSU pozostało niepokonane w rozgrywkach SEC, ale Tygrysy są tutaj i są gotowe wziąć udział w wyścigu konferencyjnym. W tym sezonie unikają Gruzji, Teksasu i Tennessee, a ja dam LSU taką samą szansę jak każdemu innemu, jak zarobienie na wycieczkę do Atlanty. Tymczasem Aggies wygrali sześć z rzędu po jednym z najlepszych gwałtownych ataków w SEC i wydaje się, że ich przeznaczeniem jest wznowienie rywalizacji z Teksasem po ponad dziesięcioletniej przerwie z potencjalnym miejscem do gry w CFP.
8. Fotel Lincolna Rileya powinien się nagrzewać.
Rozumiem, że masowy wykup sprawia, że jakakolwiek zmiana pod koniec sezonu jest niezwykle mało prawdopodobna, ale nadszedł czas, aby poważnie porozmawiać na temat kadencji Rileya w USC. Zaczął od bilansu 11-1, a od tego czasu jego bilans wynosi 11-11. USC przegrało dziewięć z ostatnich 14 meczów, począwszy od poprzedniego sezonu. Wszystkie cztery porażki w tym sezonie miały dokładnie ten sam scenariusz. W trzech z nich drużyna USC oddała zwycięskie przyłożenie w ostatniej minucie regulaminowego czasu gry. Czwarty? Trojany oddały decydujące podanie na rzecz Penn State i przegrały po dogrywce z Nittany Lions. To zdumiewające, że ten zespół nie jest w stanie naprawić swoich problemów w późnych meczach. To rozczarowujące widzieć obecny stan USC, jednego z błękitnokrwistych tego sportu i programu, który powinien rywalizować o mistrzostwa krajowe. Nie tego oczekiwało USC, wydając tak dużo pieniędzy, aby wyrzucić Rileya z Oklahomy, i z pewnością nie tego oczekiwała baza fanów po tych wszystkich rozmowach o poprawie defensywy poza sezonem. Jak się okazuje, ataki Rileya są znacznie mniej zabójcze bez zdobywcy Pucharu Heismana na pozycji rozgrywającego, a zespoły nie są wystarczająco mocne, aby wypracować sobie zwycięstwa wtedy, gdy ma to największe znaczenie.
USC traci 14-punktową przewagę i przegrywa trzeci mecz z rzędu, przegrywając 29-28 z Maryland
USC straciło kolejne prowadzenie w końcówce, przegrywając w sobotę 29-28 z Maryland i przedłużając swoją pogrążającą się w sezonie poślizg do trzech.
9. Miami ma atak na poziomie mistrzowskim i nieszczelną obronę.
Chociaż nie wróży to dobrze Hurricanes, jeśli i kiedy dotrą do CFP, zapewnia nam to cotygodniowe bardzo ciekawe mecze. I nie będę narzekał, że doszło do strzelaniny takiej jak ta, którą widzieliśmy w sobotę pomiędzy Miami a Louisville. Daje nam niesamowite chwile freestyle’u Cam Wardaale martwię się także o długoterminowy potencjał tego zespołu. Miami traciło średnio 404 jardy i 39 punktów na mecz w rozgrywkach ACC, a środek i koniec tej konferencji jest tak słaby, że wciąż daje mi to do myślenia. Nie sądzę, że to sprawdzi się w starciu z Clemsonem, Pittem czy SMU – wszystkimi drużynami, z którymi „Canes” nie spotkaliby się aż do meczu o mistrzostwo ACC. Więc może to nie stanowić problemu przez jakiś czas… ale wygląda na to, że będzie problemem.
10. Sezon stanu Floryda to kompletna katastrofa.
W zeszłym roku drużyna Seminoles była niepokonana w sezonie zasadniczym i uważała, że powinna wziąć udział w czterozespołowej fazie play-off College Football Playoff. A potem koła odpadły całkowicie. Pomimo utraty tak wielu talentów na rzecz ukończenia szkoły i NFL, wciąż szokujące jest to, że stan Floryda staje się jednym z najgorszych wykroczeń w całym kraju. I w tym momencie oczywiście nie tylko DJ Uiagalelei. To odbierający, obrońcy, linia ataku – wszystko. Trzy straty w trzech snapach podczas piątkowej porażki z Duke’em? To po prostu niedopuszczalne i mylące. Mike’a Norvella właściwie nie jest tematem przewodnim, ale widok jego programu w takim stanie jest niezwykle rozczarowujący. Czy może zbudować więcej dzięki rekrutacji do szkoły średniej? Czy uda mu się pozyskać odpowiedniego rozgrywającego w nadchodzącym sezonie poza sezonem? Czas pokaże, ale Norvell z pewnością stanie przed dużą presją, aby uzyskać prawidłowe odpowiedzi na te pytania.