By admin
NOWY JORK — Metsów z Nowego Jorku jeszcze nie umarli.
Zastosowali wczesną ofensywną eksplozję przeciwko Dodgersów z Los Angeles rozrusznik Jacka Flaherty’ego i utrzymał się do końca po zwycięstwie 12-6 w piątym meczu National League Championship Series. Mecz nr 6 odbędzie się w niedzielę wieczorem na stadionie Dodger.
Po kolejnych wybuchach u siebie Mets szybko rozpoczęli dzięki Pete’a AlonsoHomer z trzema runami w pierwszej rundzie. To przełamało lody w meczu przeciwko Flaherty’emu, który wyeliminował ich dwoma trafieniami w ciągu siedmiu rund w pierwszym meczu. Nowy Jork wzmocnił się w trzeciej rundzie składającej się z pięciu runów, zdobywając prowadzenie 8-1 i 10-2 w środkowych rundach.
Dodgers nie odeszli jednak z dwójką Strony Andy’ego home runy w końcu przybliżają LA na odległość krzyku. Oznaczało to, że Metsowie musieli wezwać swoich jedynych wypoczętych zawodników o dużej dźwigni w Bullpen, Ryne Stanek I Edwina Diazaprzez wiele rund każda. Stanek rzucił najlepsze w karierze 2 i 3 rundy, a Díaz miał ostatnie sześć outów i wysłał serię z powrotem do Los Angeles
Mets mają swojego najlepszego startera, Seana Manaeigotowi do gry w dodatkowy dzień odpoczynku przed meczem 6. Dodgers rozegrają mecz typu bullpen.
Mets są tutaj, aby o to walczyć
Menedżer Mets Carlos Mendoza wyczuł to, wchodząc na piątkowe spotkanie hitterów. Zaobserwował rodzaj osobowości, który zdefiniował jego klub. Na sali panowała mieszanka mocnego przygotowania z uśmiechami. Mendoza sądził, że będą gotowi do gry, aby utrzymać sezon w dobrej formie. Nie ma się czym martwić.
Mets grali mocno od samego skoku. W pierwszej rundzie David Peterson uniknął kłopotów i pozostawił dwóch biegaczy, skutecznie rzucając wyzwanie uderzającym graczom takim jak Tommy Edman swoją szybką piłką. Od tego momentu atak Metsów przyniósł trzy szybkie runy, dzięki uprzejmości trzech runów Alonso. Przez kilka następnych rund Metsowie uderzali Flaherty’ego i robili to z autorytetem. Zamachnęli się i spudłowali tylko dwa razy. Zdobyli pięć trafień ekstrabazowych. Świętowali nawet spacery z wyciągniętymi pięściami (Alonso) i przewrotami z kijem (Jesse Winker). Od początku było jasne, jak bardzo Metsowie tego chcieli.
Choć w serii dwukrotnie odpadli, Mets nadal są w stanie prowadzić wybuchowe mecze ofensywne ze względu na głębokość swojego składu. Starling Marte, która uderzyła jako szósta, osiągnęła wynik 4 na 4 z trzema dubletami i nadal dobrze prezentuje się na talerzu. Być może najbardziej obiecującym sygnałem dla Metsów była niedawna produkcja Francisco Alvareza. Po tym, jak Mendoza zdecydował się wspierać go w kryzysie, odpowiedział Alvarez, który uderzył na dziewiątym miejscu. Trafił mocno trzy piłki, w tym podwójną.
Szybkość i dowodzenie Jacka Flaherty’ego spadły, co pozwoliło Metsom na zdobycie ośmiu runów w początkowej fazie gry. (Brad Penner / Obrazy Imagn)
Jack Flaherty tego nie miał
Szybka piłka Flaherty’ego osiągała średnią prędkość 91,4 mil na godzinę, prawie 2 mil na godzinę poniżej średniej w sezonie. Brakowało mu jakiejkolwiek formy dowodzenia, wychodził z czterech spacerów i wielokrotnie miał zaległości w liczeniu, nie trafiając w ramię. Jego ofiary związane z przekroczeniem prędkości nie wystarczyły, aby go uratować; Mets zastosowali się do planu Dodgersów dotyczącego czwartej partii i po prostu przeczekali Flaherty’ego, zanim wyrządzili szkody, gdy praworęczny w końcu wrócił nad talerz.
ROZBIJAJĄCE DYNIE 🎃
ZBIORNIK TRZYMIAROWY PETE ALONSO pic.twitter.com/7emNSPhEub
— MLB (@MLB) 18 października 2024 r
W pierwszym meczu Alonso oddał trzy runy. Po tym jak Flaherty o włos uniknął uszkodzenia w drugiej kwarcie, w trzeciej kwarcie w ziemiance Dodgersów zapadła decyzja. Pobudzono kolejne wyjścia na prowadzenie Antoni Banda rozpocząć rozgrzewkę w zagrodzie dla gości. Ale kiedy Marte uziemił ciężarówkę poruszającą się z prędkością 88 mil na godzinę tuż przy linii trzeciej bazy, aby uzyskać podwójny dublet i zwiększyć przewagę Nowego Jorku do czterech runów, Banda usiadł. Pobicie trwało dalej. Alvarez wrócił do domu z jednym singlem. Franciszka Lindora potrójny home run. Brandona Nimmo dorobek Flaherty’ego wyniósł osiem runów, a Dodgers – w obliczu zbliżającego się meczu w szóstym meczu – nie odrobili straty swoimi górnymi ramionami.
Osiem zdobytych runów Flaherty’ego dorównało rekordowi posezonowemu osiągniętemu przez 15 innych miotaczy w historii. Przed Flahertym ostatnim miotaczem, który stracił osiem zdobytych runów w meczu play-off, był: Odważnych Grant Dayton, którego Dodgers pokonali w trzecim meczu NLCS 2020.
Spacer po linie Metsa podkreśla brak zaufanych opcji dla byków
Peterson dał Metsom zasadniczo to, czego oczekiwali: 3 2/3 rund, 79 narzutów. Od tego momentu Mendoza poradził sobie z niezbędną pilnością. Reeda Garretta wkroczył i zakończył czwartą rundę uderzeniem Freddiego Freemana. Wytrzymał jeszcze tylko dwa outy, potrzebując w sumie 31 narzutów i po drodze zrezygnował z trzech runów. Metsowie planowali wyciągnąć rękę od Stanka, który miał dużą dźwignię finansową. Ale weteran dał im więcej, niż mogli realistycznie oczekiwać.
Stanek zapewnił Metsowi 2 i 3 rundy kompetentnego rzucania z ulgą, pozwalając tylko na jedno trafienie (solowy home run Mookie Bettsa) i cztery strikeouty.
Ciężkie podnoszenie Stanka wypełniło lukę i zbliżyło się do Díaza.
Wszystko wyszło na dobre Metsom. I wszystko poszło zgodnie z planem. Ale sytuacja uwypukliła problem z bykiem Metsów. Nawet ośmiorundowa przewaga po czterech rundach powodowała pewne pocenie się. Oprócz Garretta, Stanka i Diaza, Metsowie mogą się rozmieścić Phila Matona w ważnych momentach, ale weteran praworęczny wyglądał na niepewnego po sezonie. To mały krąg zaufania.
(Zdjęcie Pete’a Alonso i Tyrona Taylora Jak Jessego Winkera partytura: Sarah Stier / Getty Images)