By admin
Sytuacja w SEC szybko się zmienia. Dwa tygodnie temu Alabama zajmowała pierwsze miejsce w kraju, a Tennessee czwarte, a ich tradycyjny mecz rywalizacji – zatytułowany „Trzecia sobota października” i prawdopodobnie można się domyślić, kiedy się odbędzie – miał być bitwą, a nie bitwą. tylko o dominację w SEC, ale o prymat w kraju.
Cóż, Vanderbilt i Arkansas złożyli oświadczenia, a potem Południowa Karolina i Floryda zadały kilka ciosów i nagle to, co było bitwą tytanów, stało się teraz bazgrołem desperacji. Dwie drużyny na podobnych ścieżkach – dominacja, szokująca porażka, mało inspirujący mecz o odbicie – spotykają się w sobotę w Knoxville, a stawka dla obu jest ogromna.
Alabama walczy o ustalenie własnej tożsamości. Od drugiej połowy zwycięstwa Gruzji, które miało miejsce 10 kwadransów temu, Karmazynowy Przypływ wydawał się na przemian przegrany, oportunistyczny i niekonsekwentny, ale rzadko dominujący. W ciągu ośmiu kwart przeciwko Hogs and Gators w stanie Tennessee jego silny atak na początku sezonu rozpłynął się w powietrzu.
Żadna z drużyn nie wypada z fazy play-off; jedna porażka może wystarczyć, aby zapewnić sobie grę o mistrzostwo SEC. Ale podczas gdy Alabama i Tennessee kręciły się w błocie, inne zespoły – Texas, Georgia, LSU, Texas A&M – nadal gromadziły zwycięstwa, zmniejszając margines błędu. Dwie porażki być może nie wyeliminują z play-offów niegdyś znajdującej się w pierwszej piątce drużyny z play-offów, ale dwie porażki mogą równie dobrze oznaczać różnicę pomiędzy meczem barażowym na własnym kampusie a wyjazdem do nieprzyjaznego środowiska pod koniec grudnia.
Rywalizacja Tennessee-Alabama sięga 1901 roku i inspirowana jest nienawiścią i zaciekłością na poziomie praktycznie każdego pojedynku SEC. Ukropiona postaciami, od Beara Bryanta, przez generała Neylanda, przez Peytona Manninga, aż po Kena Stablera, jest to rywalizacja serii. Ostatnio Tennessee wygrało 9 z 10 zwycięstw od połowy lat 90. do połowy XXI wieku, a następnie Alabama wygrała 15 z rzędu za czasów dynastii Nicka Sabana.
„Powiedziano mi, że to wielka sprawa i wiem, że to wielka sprawa” – powiedział w tym tygodniu główny trener pierwszego roku Alabamy Kalen DeBoer, bardzo celowo nic nie mówiąc podczas przemówienia. „Jako trenerzy wszyscy są wielcy i bierzesz po jednym na raz, ale z pewnością rozumiesz znaczenie rywalizacji. Chłopaki będą bardzo zmotywowani, aby wyjechać, dać z siebie wszystko, dobrze się przygotować i być świetnymi w sobotę.
„To mecz rywalizacji, a futbol uniwersytecki jest tak dobry, jak tutaj, gdy grają te dwie drużyny” – powiedział główny trener Tennessee Josh Heupel. „Nie mogę się więc doczekać spotkania z naszymi fanami w sobotę”.
Dwa lata temu niemal co do dnia – zdarza się, gdy gra się co roku w ten sam weekend – Tennessee wygrało swój prawdopodobnie najlepszy mecz XXI wieku, pokonując Alabamę na stadionie Neyland i rozpoczynając uroczystość wypełnioną dymem cygar zakończyło się to zanurzeniem słupków stadionu w rzece Tennessee.
Prawdopodobnie nie powtórzy się to w tym roku, jeśli Tennessee wygra, częściowo dlatego, że zwycięstwo nie przerwałoby trwającej półtorej dekady passy porażek, a częściowo dlatego, że Tennessee wie teraz, że należy zachowywać się tak, jakbyś już tam był. Częściowo dlatego, że Tennessee już o tym wie, pokonanie Alabamy nie jest celem, ale krokiem w górę drabiny.
W pierwszym roku ery DeBoera Alabama ma już na swoim koncie popisowe zwycięstwo, pokonując wówczas nr. 1 Georgia u siebie i jedyna w życiu porażka, a także szokujący upadek z Vanderbiltem już w następnym tygodniu. Rozgrywający Jalen Milroe rozwiał swoje nadzieje na Heismana, podejmując w ciągu ostatnich dwóch tygodni pewne wątpliwe decyzje i wykonując je, ale stanowi też na tyle stałe zagrożenie zarówno w powietrzu, jak i na ziemi, że może w pojedynkę utrzymać całość przypływu.
W Knoxville Heupel buduje molocha, który ma konkurować z Gruzją, Alabamą i Teksasem należącym do SEC. Tennessee, prowadzony przez studenta pierwszego roku w czerwonej koszuli, Nico Iamaleava, wrócił na ziemię uśrednianie prawie 64 punkty w pierwszych trzech meczach Vols. Od tego czasu Tennessee nie zdobyło 25 punktów.
„Oczywiście są ważne zagrania, w których trochę nam brakuje, ale nawet gra biegowa, niektóre podania, które nie rozgrywają się pionowo w dół boiska, jesteśmy blisko wszystkiego” – powiedział Heupel. „Jedenastu chłopaków musi w pełni działać jako jeden”.
Klucz do Tennessee jest następujący: to nie jest Alabama ery Sabana i nie jest to – aż do odwołania – Alabama, która wisiała nad Gruzją bez odpowiedzi. Karmazynowy Przypływ jest bezbronny, a Tennessee może wykorzystać kruchy obecnie wizerunek Alabamy. Iamaleava może pójść w ślady Diego Pavii z Vanderbilta i LaNorris Sellers z Karoliny Południowej, którzy obaj odnieśli znaczący sukces w meczu przeciwko drugorzędnej drużynie z Alabamy. Jeśli Tennessee będzie w stanie wyprowadzić na prowadzenie dwoma posiadaniami piłki – co wcale nie jest nie do pomyślenia, biorąc pod uwagę stan Alabama – rosnące wątpliwości i zabójczy tłum w Neyland mogą połączyć się, aby wywrzeć miażdżącą presję.
Na początku tygodnia DeBoer zasugerował, że konieczne jest wycofanie obrony z boiska. „Patrząc na jardy na grę, sprawiamy, że niektóre drużyny na to zarabiają, ale my musimy po prostu zejść z boiska” – powiedział. „Kiedy te napędy nadal nakładają się na siebie, a twoja obrona musi rozegrać więcej zagrań, zaczyna cię to trochę bardziej męczyć”.
Alabama jest faworytem na drodze do zdobycia trzech punktów i jeśli można tu dostrzec wyraźną przewagę, to prawdopodobnie pod względem doświadczenia. Milroe już wcześniej walczył z przeciwnościami losu na drodze; Iamaleava to nadal postać w dużej mierze niesprawdzona w starciu z przeciwnikiem na wysokim szczeblu. (Przepraszam, stan Karolina Północna). Obrona Alabamy, choć niekonsekwentna i skłonna do rezygnacji z dużych akcji, już wcześniej spotykała się z presją wysokiego szczebla; W Tennessee w dużej mierze tak nie jest. Mimo to kibice na stadionie Neyland budzą grozę, a napis „Rocky Top” zostanie wytatuowany na głowach każdego z ponad 100 000 obecnych.
Zwycięzca meczu Tennessee-Alabama tradycyjnie zapala cygaro, aby uczcić zwycięstwo. Ktokolwiek sięgnie po ten egzemplarz, będzie przez chwilę rozkoszował się dymem… ale aby oba zespoły osiągnęły swój potencjał na rok 2024, pozostaje jeszcze dużo pracy do wykonania.